TAMAMLAYICI TIBBIN BİRLEŞTİRİCİ ETKİSİ

Tamamlayıcı tıp artık gittikçe artan bir oranda halk ve az bir oranda doktorlar tarafından kullanılmaktadır. Geleneksel tıbbın bir kriz anında hayat kurtarmasına ve hastaların birçoğunu hareket eder bir halde tutmasına karşın kullandığı tekniklerle ilgili olarak halk arasında gittikçe büyüyen bir rahatsızlık vardır. Birçok insan, bilhassa kronik, hayatı tehdit etmeyen rahatsızlıklar için bütünleyici tıbbın sunduğu daha basit terapilere dönmektedir.
Bu eğilime rağmen, tamamlayıcı terapiler, etkilerinin açıklanabileceği herhangi bir bilinen ilke veya teorik temelin bariz eksikliği sebebiyle, yürürlükteki tıp ve bilim tarafından büyük ölçüde görmezden gelinmektedir. Bunun suçlusu bir dereceye kadar, Newtoncu fiziğin gerçeğin sadece kısmi bir görünüşü olduğunu öneren fizikteki yeni gelişmelere karşın, hala Kartezyen/Newton mekanik dünya modeline bağlı kalan tıptır. Öte yandan, tamamlayıcı tıbbın kökeni, süptil veya ruhsal enerjilere dayanan ve yeni yeni evrimleşen bilimsel/tıbbi modeldir.

TAMAMLAYICI TIP GELİŞİYOR

Tamamlayıcı tıp, hızla gelişen bir alandır. 1987’de 160 adet terapinin tanımlandığı ve yeni tedavi türlerinin düzenli biçimde ortaya çıktığı rapor edilmiştir.Yani, ellerinde etkinliği veya uygunluğuna dair çok az rehber bilgi bulunan halkın, içlerinden seçim yapmasını, zorlaştıran çoklukta tedavi mevcuttur. Birçok terapinin üyeleri eğitim ve düzenlemelerini organize etmelerine ve böylece geleneksel tıbba uygun bir profesyonel yaklaşım geliştiriyor görünmelerine karşın, genel olarak kabul edilen teorik bir çerçevenin eksikliği, tamamlayıcı terapilerin, genel geçer bilim ve tıbbın kenarında köşesinde kalabileceğini akla getirmektedir.
Tamamlayıcı tıbbın gelişiminin şu anki safhasında, sadece çeşitli terapilerin etkinliğini gösterebilecek araştırma metotları geliştirmesi değil, aynı zamanda terapilerin altında yatan mekanizmaları tarif etmeye ve tüm tamamlayıcı sağlık koruma yelpazesinde ortak zeminin ne olduğunu gösterebilecek teorik bir temel geliştirmeye başlaması da önemlidir.

AKUPUNKTUR VE REFLEKSOLOJİ

Tamamlayıcı terapilerle ilgili durumun karmaşıklığı bazı örneklerle gösterilebilir. Akupunktur tedavileri; beden yüzeyinden bir dizi ince enerji meridyeninin geçtiği ve bu meridyenler üzerindeki belirli noktalara iğnelerin batırılmasının, elle bastırılmasının veya elektrikle uyarılmasının beden enerjilerini yeniden dengelediği ve hastalık sürecini tersine çevirdiği teorisine dayanır. Yani bedenin organ sistemleri meridyenler ve bunların bütünleşik akupunktur noktaları üzerinde haritalanmıştır. Ancak, benzer bir beden haritasının kulakta da bulunduğu anlaşılmaktadır; terapide, daha karmaşık olan tüm beden sistemi yerine kulakta bulunan noktalar üzerine iğne tedavisi yapılır.Bedenin süptil enerji sistemlerinin benzer ama daha basit bir modeli, polarite terapisinde ve Refleksoloji de de görülür. Burada bedenin süptil enerjileri, bedenin her bir yarısında, baştan ayak parmağına dek uzanan , kollar ve parmaklarda dallanan beş bölgede bulunuyor diye tarif edilmektedir. Çeşitli yapılar ve organdan geçen bu bölgelerin, el ve ayakların farklı kısımlarına yansıdığı anlatılır.

Refleksoloji de, ayak üzerine denk gelen noktaya masaj, o belirli organ içindeki enerji dengesine pozitif tesir sağlama niyetiyle yapılır. Benzer sonuçların eller üzerinde çalışmayla da alındığı anlaşılmaktadır.

TAMAMLAYICI TIBBIN 3 SEVİYESİ

Kendi iyileştirme (Şifa) araştırmamız, birçok şifacı ve tamamlayıcı terapist ile yaptığımız temaslar ve literatürü okumamız, bizi, tamamlayıcı sağlık bakımını içeren yelpazenin hepsinde işleyen ortak bir mekanizmanın var olduğu inancına götürdü. Bu mekanizma tamamlayıcı terapileri tek, dosdoğru bir teorik bazda birleştirebilir ve aynı zamanda birçok hemşirelik ve geleneksel tıp uygulamasının başarısı için de temel sağlayabilir. Hem geleneksel tıbbın hem de tamamlayıcı terapilerin işleyebileceği en az üç seviye vardır, bunlar:

1- Fiziksel/fizyolojik/farmakolojik seviye

2- Psikolojik/zihinsel seviye.

3- Yüksek zihinsel/ruhsal seviye.

İYİLEŞTİRME SÜRECİ

İster tıbbi, cerrahi veya psikiyatrik gibi geleneksel yaklaşımlar yelpazesine dahil olsun isterse tamamlayıcı olsun, tüm terapiler esasen şifa sürecini içerirler. Bu süreçte doktor/terapist, hastanın enerji sistemini dengeye getirmek ve sağlık sorunun üstesinden gelmesi amacıyla bedenin doğal şifa süreçlerini hareket geçirmek için az veya çok şifa yani iyileştirme etkisini kullanır. Geleneksel veya tamamlayıcı tüm terapiler; terapistin bu şifa-iyileştirme süreçlerinin tedavi modelleridir ancak terapinin daha bariz unsurlarının da fiziksel beden üzerinde doğrudan bir etkide bulunması ve terapistin şifa etkisinin sürece dahil oluşunun şuurlu biçimde farkında olmaması mümkündür.

İYİLEŞTİRMENİN ORTAK PAYDASI

Şifa- iyileştirme etkisi, terapiler ve yaklaşımların bu geniş yelpazesi boyunca bir ‘ortak payda’ olarak nasıl iş görmektedir? Şifanın ya da her türlü terapi ve iyileştirme metodunun, bedeni kendisini iyileştirmesi için uyarması muhtemel görünmektedir.

TAMAMLAYICI TIBBA HOLİSTİK YAKLAŞIMLAR

İyileştirmenin önemli bir unsuru, terapistin ‘dünya görüşü’dür. Geleneksel tıp dahil tüm terapiler kendi tutarlı dünya görüşleri içinde mevcutturlar. Bu görüşler tarih boyunca değişmiştir ve tıbbın uygulanışı da hüküm süren dünya görüşünün sadece bir yansımasıdır. Geleneksel tıp Kartezyen mekanik evren görüşünü temel alırken, çoğu tamamlayıcı terapiler kendilerinin daha ‘holistik’ yaklaşımlarına temel aramak için başka yerle bakma iddiasındadırlar.

Terapistler ve bir dereceye kadar hastalar,hepsinin inanabileceği,hepsince paylaşılan bir dünya görüşü içinde ideal olarak çalışabilecekler- dir.İster geleneksel isterse tamamlayıcı sistemlerde ve hatta şamanizmde birçok terapistin uzun süreli eğitimi, o belirli disiplinle ilgili inanışı uygulayıcıların içine yerleştirir ve bu kişilerin bu disiplin içinde başarılı biçimde iş görmelerini sağlar.Bu,diğer tıp sistemlerinin başarısızlıkları nın kendi içlerinde başarılı olabilmesini açıklar. Her bir sistem, onu diğerlerinden farklı kılan kendine özgü bir karakteristiğe sahiptir.

Homeopati dinamize edilmiş preparatları kullanmakta, akupunktur meridyen çizgilerini uyarmakta, diğerleri ise mıknatısları veya kristalleri veya lazerleri kullanmaktadır.

TAMAMLAYICI TIBBIN ÇEŞİTLİLİĞİ

Tamamlayıcı tıp tekniklerinin çeşitliliği ve bunların enerjiyi yeniden nasıl dengelediği ve uyardığı konusundaki farklı açıklamalar; yasa ve yönetmelik düzenleyen organlar tarafından kabul edilmek üzere önerilmelerindeki zorluğun nedeni olabilir. Bir diğer sorun da muhtemelen, bu terapilere eşlik eden ekipman çeşitliliğidir. Bu ekipman belki de şifa enerjisini dizginlemek üzere terapistin şuurunu eldeki göreve ve inanç sistemine odaklamak için gerekli olan törenin sadece bir parçasıdır ve bazı hapların verilmesini, iğne batmalarını ve çeşitli türden fiziksel yönlendirmeleri içerebilir ama terapist yasal kurallar karşısında sıklıkla zor durumda kalmaktadır.

Bu sorunlar, terapilerin etkileri hakkındaki açıklamaların yetersizliği ile daha da güçlenmektedir. Çoğu tamamlayıcı tıp terapistinin esasen “iyileştirme enerjisini” dizginlediği ve kullandıkları teknik ve ekipmanın büyük ölçüde bu dizginleyişi başarmak için düzenlenen törede kullandıkları kabul edildiğinde, inanıyoruz ki, tamamlayıcı tıp, o zaman kendini geleneksel tarzda eğitilmiş bilimcilerin eleştirilerine karşı savunmak için çok daha güçlü bir durumda olacaktır.

Network D.no 58 Ağu.1995

Chaitow, L(1194) International Journal of alternative Complementary Medicine,12.
B.M.A (1993), Complementary Medicine.New Approaches to Good Practice.
Dossey, L.(1993) Resurgence.No.161
Gerber, R. (19980 Vibrational Medicine.
Hodges, R.D. Scofield, A.M (1995= Journal of Royal Society of Medicine, 88.
Krieger, D.(1986). The Therapeutic Touch.
Dossey, B.M. et al (1988) Holistic Nursing.
Capra,F. (1986) Holistic Medicine,1.
Ringde, J.P. (1977) Healers and the Healing Process.
Scofield, A.M.Hodges, R.D. (1991) Journal of society of Psychical Research,57.
Kernecht, E.H.. (1942) Bulletin of Historical Medicine.
Frank, J.D. (1963) Persuasion and Healing.
Hillier, S.Jewell,T. (1987) Holistic Medicine.
Torrey, F. (1972) The Mind game. Witchdoctors and Psychiatrits.
Scofield, A.M. (1989). Journal of British Society of Dowsers, 33
Gren, E. Gren, A (1977) beyond Feedback.
Playfair, G.L. (1985). If This be Magic.
Benor, D.J. (1933) Healing research. Holictic Energy Medicine and Spiritulality.