Evrende Zeki Hayat

WWW.ASTROSET.COM

UFO ARAŞTIRMALARI TARİHÇESİ

Selman GERÇEKSEVER

  GİRİŞ
  Şimdiye kadar yayınlanmış olan UFO gözlemlerinin çoğu ABD’den çıkmışsa da, dış uzaydan ziyaretlerin yapıldığı tek ülke burası elbette ki değil. Tam tersine asıl gerçek odur ki, başka bazı ülkelerde UFO gözlemleri ABD’dekinden daha fazla yapılmış ama bunlar yayınlanmamıştır. Dünyanın tümündeki bu konuyla ilgili istatistikler ise tam değildir. ABD’den başka ülkeler bu haberleri hep ABD’den beklemişler ve kendi ülkelerindeki UFO gözlemlerine ve ilgili olaylara kayıtsız kalmışlar hatta (halkın haber alma özgürlüğünü de hiçe sayarak, be gerçeği ört-bas etmeye çalışmışlardır. Bu nedenle, dünyanın dört bir yanındaki UFO gözlemleriyle ilgili rakamlar tahmini olmaktadır.

  I. ve II. Dünya Savaşları Öncesi
  On dokuzuncu yüzyıldan önceki UFO gözlem raporları gerçek olmayan bilgilerle doludur. Daha gerilere gittikçe, üzerinde çalışmaya değer data giderek azalır ve araştırmacı ya da okuyucu spekülasyonlara zorlanır. 19. Yüzyılın ilk yarısında, akademik niteliği olmayan kimseler tanımlanamayan ya da akıl erdiremedikleri tüm göksel olayları birer dinsel(mistik) deneyim olarak yorumlama eğilimi sergilemişlerdir.

  II. Dünya Savaşında
  İkinci Dünya Savaşı sırasında UFO gözlemleri yoğunluklarını Pasifik ve Atlantik’teki savaş alanlarında yoğunlaştığını görüyoruz. Bu savaşlar sırasında gözlemlenen UFO’lara “foo fighters” gibi bir ad uydurulmuş ve böyle anılmıştır. O zamanların medyasında çıkan haberlere göre, savaş pilotlarının korkulu rüyalarını oluşturuyordu bu “foo fighters” … Bunlar; alev alev yanan, bazen savaş uçaklarının önünden giden, bazen onları arkadan izleyen, hatta zaman zaman çevrelerinde dairesel hareketler yaparak uçan, pilotlara göre “tanımlanamaz” nesnelerdi. Fatima Olayında olduğu gibi, bu nesnelere mistik bir yorum uydurarak “Aziz Elmos’un Ateşi” adını takanlarda olmuştu. O yıllarda “foo fighters”  takma adıyla anılmış olan bu UFO’ların en ürkütücü hareketlerinden biri de; havadaki bir savaş uçağının çok ilerisinde birden ortaya çıkıvermeleri, ürkütücü bir hızla uçağın üzerine doğru gelmeleri ve tam uçağın önünde âniden 90 derecelik bir manevra ile yön değiştirmeleri oluyordu. Savaş pilotları bunlarla ilk karşılaştıkları zaman, doğal olarak(ve içinde bulundukları savaş psikolojisinin de etkisiyle) onları Almanlar’ın ya da Japonlar’ın gizli silahları/uçakları sanmış ama bu “foo fighter” ların düşmanca bir hareketlerine tanık olmamışlar ve bu değerlendirmelerinde yanıldıklarını anlamışlardı. Bununla birlikte, “falanca milletin câsus / düşman uçakları ya da gizli silahı” yakıştırması; konunun câhilleri tarafından ve bile bile bu gerçeği örtbas etmek isteyen çevrelerce kullanılmıştır. Aslında bunlar dünya malı nesneler değildi. Gerçekleri kabullenmekte zorlanan ve yeniliklere (yeni düşüncelere) kapalı olan zihinler böyle ve benzeri yakıştırmalarla rahatlıyordu. Savaştan sonraki yıllarda da UFO’lar için kullanılan bu yakıştırma, “Amerikalıların gizli silahı” ya da “gizli gözlem aracı” şeklinde sürdürülmüştür. Bunlar kuşkusuz artık modası / zamanı geçmiş yakıştırma ve uydurmalar. Gerçekleri bilerek/bilmeyerek ört-bas etmekte kullanılan bu yakıştırmalar; haber alma özgürlüğünü zedelemek/engellemek bakımından olduğu kadar, birçok insanın ve özellikle de çocukların yanıltılması/kandırılması bakımından önemlidir. Bu adaletsizliği, kendilerine; konuyla ilgili devlet politikası olarak benimsemiş hükümetlerin sayısı, ne yazık ki az değildir. Bunun ekonomik, politik ve askeri boyutlarla ilgili nedenleri de 1 no’lu dipnotumuzdaki kaynaklarda bulunabilir.

Foo fighters (foo savaşçıları...)

  Dünyanın kendi doğal yapısından kaynaklanan, “dünyanın doğal elektrik ağı şebekesi” nin mevcudiyeti ve UFO’ların pek çoğunun, bu ağı oluşturan hatlar boyunca görülmesi gerçeğinin keşfi, A. Michel’in çalışmalarının dünya bilimine kazandırılmış bir yan üründür. Ünlü araştırmacı bu teorisine “orthotony” adını vermişti. Bu teori daha sonra

  Colorado Üniversitesi’nden Davis Saunders tarafından geliştirilmiştir. Bu çalışmadan sonra, Orthotony Teorisi daha da önem kazanmıştır. Bu çalışmalar ve dünyanın çeşitli noktalarında müstakil UFO gözlemleri sürüp giderken, Fransız halkı ikinci bir UFO gözlemleri dalgasını 1973 ve 1974 yıllarında deneyimledi.

  UFO’lar Latin Amerika’da
  Latin Amerika için, “UFO gözlemlerinin uluslararası lideridir.” denebilir. Bu kıtadaki Brezilya, belki de yüzölçümünün büyüklüğü bakımından olacak ki,(Güney Amerika’daki) gözlemlerin çoğu Brezilya kayıtlıdır. Bu konuda (gözlem sayısı olarak) Arjantin ikinci sırada; Chile, Peru, Venezuela ve Uruguay sırayla daha sonrakilerdir. Herhalde gözlem bolluğundan dolayıdır ki, bu ulusların halklarının büyük çoğunluğu, dünya dışı zeki hayatın varlığını ve bu zeki hayatın temsilcilerinin gezegenimizi ziyaretlerini, tutuculuktan uzak çok doğal olarak karşılar. Tüm bu olup bitenlere, halkın(gerçeği yansıtan) bu samimi kanaatine ve bağımsız bilim insanlarının bulgularına rağmen, siyasi baskı altındaki resmi bilimin hâla UFO’ların varlığını rahatlıkla açıklayamamış olması, elbette ki dünya beşeriyeti(ve çocuklarımız) adına büyük talihsizlik. Bununla birlikte, günümüz uygar yönetimine yaraşır bir şekilde güzel bir medeni cesaret örneği göstererek UFO gerçeğini resmi ağızdan açıklayan hükümetler yok değil; örneğin, Meksika, Fransa ve en son olarak da Yeni Zelanda bunların başında gelmektedir(*).

  Brezilya’daki UFO gözlemlerinin belirgin niteliği; yakın karşılaşmaların(2) bolluğu ve gözlemlerle ilgili fiziksel anıtların çokluğudur. Brezilya kaynaklı UFO gözlemleriyle ilgili tüm gerçekler ortaya çıkmadan ve bunlar değerlendirilmeden raporları yazılmamıştır. Brezilya’da bu konunun tanınmış kuruluşlarından “Aerial Phenomenon Research Organization” bu alana çok değerli katkılarda bulunmuştur. Bu organizasyonun önde gelen isimlerinden Irene Granchi dünyaca ünlü bir Bayan UFOlogdur.

  Brezilya’yla ilgili iyi incelenmiş ve doğruluğu kanıtlanmış vakalardan biri 22 Mayıs 1973 tarihli ve Onilson Papero’yla ilgilidir. O. Papero 41 yaşında, evli ve iki kız çocuk babası bir Brezilyalıdır. Olay kahramanı o gece sabah üç sularında Catanduva’daki evine dönüyordu. Saatte 55 mil hızla giden arabanın radyosu açıktı, dışarıda da yağmur vardı. Yol üzerinde bir tepenin yamacına geldiği zaman, arabanın radyosunun sesi azalmaya başladı; Onilson, volümü yükseltip, açma kapama(on/off) butonuna birkaç kez dokunduysa da, radyonun sesi giderek duyulmaz olmuştu. Bu arada arabanın motoru da tutukluk yapmaya(“kerkmeye”) başladı. Bunun üzerine sürücümüz, arabası daha fazla güç alsın diye vites küçülttü. Aslında yamaç çok dik değildi ve vites düşürmeye gerekte yoktu ama arabası kerkiyordu.

Temsili Resim

  Kahramanımız vitesi düşürmek için dikkatini içeri verdiği zaman, yaklaşık 20 cm. çapında daire şeklinde mavi ışıklı saydam bir cismin arabanın içinde ve göstergelerin bulunduğu ön kısımda yavaşça hareket ettiğini gördü. Onilson, ön panelin üzerinde duran mavi ışığa baktığı zaman, onun içinden doğru arabanın motoruna kadar her şeyi görebildiğini hayretle fark etti. Onilson, şaşkınlık içinde; deneyimlediği şeyin ay ışığıyla oluşan bir illüzyonel yanılgı olduğunu birden düşündü ama o gece gökyüzünde ay yoktu, ayrıca hava kapalı ve yağmurluydu. Kahramanımız iyice şaşırmış, hatta paniklemiş durumdaydı: önce radyosu kendi kendine susmuş, sonra arabası kerkmiş, şimdi de arabanın içinde hem de burnunun dibinde dolaşan tabak gibi masmavi bir ışık…

  Bu arada yavaş yavaş ama temkinli bir şekilde Onilson rampayı tırmanırken, tepeden, doğru kendi üzerine tutulmuş parlak mavi bir ışık huzmesinin farkına varır. Bu ışık huzmesinin kaynağı parlaklığını artırarak kendisine yaklaşıyordu. Onilson bir an, bunun tepeden aşağı doğru inen bir kamyon olabileceğini düşünür, arabasını yolun iyice kenarına alır ve selektör yapar ama parlak ışık, hızından bir şey yitirmeden yaklaşmasını sürdürmektedir. Kahramanımız çarpışmanın kaçınılmaz olduğunu anlayınca, başını ellerinin arasına alır ve direksiyona doğru eğilir. Bir iki dakika sonra kamyonun geçmesi gerektiğini ama geçmediğini anlayınca başını kaldırır. Parlak nesne 50 feet(yaklaşık 15 m.) kadar ileride ve 30-35 feet(yaklaşık 10 m.)kadar havada asılı durmaktadır. “Yere konmak üzere olan bir helikopter olmalı.” Diye düşündü Onilson ama objeden gürültü gelmiyordu. Bu arada arabanın içinin oldukça sıcak ve havasız olduğunu hissetti. Kapıyı açtı, soluklanmak için dışarı çıktı ama dışarısı da (yağmura rağmen) içeriden farksızdı, sıcak ve havasız…

  Nesne oradaydı ve durduğu yerde vınlama sesi çıkarıyordu. Onilson dikkatli baktığı zaman o parlak ışık kaynağını yüz yüze kapatılmış iki tabak gibi bir şey olduğunu anlamakta gecikmedi: 25 feet(yaklaşık 7 m.) kadar kalınlık, 30 feet(8-9 m.) kadar da genişlik… Bu ışıklı cisimden dolayı ortalık epeyce aydınlıktı. Ortamda sıcaklık ve havasızlık sürüyordu. Onilson cisme daha dikkatli baktığı zaman, onun çevresinde dönmekte olan şeffaf bir perde fark etti. Bu şeffaf perde hareketliydi, sağdan sola bir turunu tamamladığı zaman, ortamdaki sıcaklık ve havasızlık son buldu. Bundan sonra objenin altından tüp şeklinde bir uzantı belirdi ve yere kadar uzandı.

  O anda kahramanımız ilk olarak kaçırılma korkusuyla irkildi, panikledi ve yakındaki ağaçlığa doğru koşmaya başladı. Bir “şey” tarafından sırtından çekildiğini hissettiği zaman 300 m. Kadar koşmuş bulunuyordu. Sanki sırtından bir lastiğe bağlanmış olarak geri çekiliyordu. Bundan kurtulmaya çalıştı. Ama arkasında, kendisini çeken bir şey de yoktu. Birden durup/dönüp arabasına baktı. 8-10 cm. kalınlığındaki tüp şeklindeki ışık UFO’nun altından süzülüp duruyordu. Bu ışık huzmesinin  Onilson’un arabasına isabet ettiği noktada araba şeffaftı ve kaputun altındaki motor bile görünüyordu, arabanın içindeki koltuklar ve öteki şeylerde… Kahramanımızın aklı iyice karışmıştı. Bir ara arabanıneriyip akacağını bile aklından geçirmeden  edemedi çünkü henüz arabanın taksitlerini ödeyememişti bile… Zavallı Onilson’un zihni bu kadar sıra dışılığı kaldıramadı ve bayıldı.

Roswell olayı – 1947 (Temsili Resim)

Kronolojik Özet
1944: Saldırgan olmayan ve “Foo-fighters” takma adıyla literatüre geçmiş olan UFOların, savaş uçaklarının yakın çevresinde(ağırlıklı olarak da Avrupa ve Pasifik üzerinde) yaygın olarak gözlemlenmesi.

1946: “Ghost rockets”takma adıyla Ufoloji literatürüne geçmiş olan UFO’ların İsveç ve komşu ülkelerde bolca gözlemlenmesi.

1947: Belli formasyonlardaki guruplar halinde disk şeklindeki UFOlar Amerikalı gözlemci(iş adamı ve pilot) Kenneth ARNOLD tarafından telaffuz edilen “Flying saucers” takma adıyla Ufoloji literatürüne geçmiştir. K. ARNOLD’un Cascade Dağları üzerinden uçarken (Washington Eyaleti) yaptığı bu gözlem, yerde bulunan gözlemciler tarafından da  kaydedilmiştir. Bu konuda ABD gazetelerinde 1500’den fazla bireysel gözlem  haberi yayınlanmıştı. 1947 yılıyla ilgili başka bir haber New Mexico, Roswell  yakınlarında yere çakılan disk şeklinde bir UFO ile ilgilidir. Aynı yıl disk şeklindeki UFO’lar ABD Hava Kuvvetleri raporları da dahil, birçok resmi gözlem merkezi tarafından saptanmıştır.

1948:Bu yılın en önemli UFO olayı ABD Hava Kuv. “Pilot Yüzbaşı MANTEL” olayı olarak literatüre geçmiştir. Olay Kentucky(ABD) semalarında gerçekleşti. Yzb. MANTEL, görüş alanındaki(ve yerdeki radar ile de saptanmış bulunan) UFO ile kısa süreli it dalaşından sonra, UFO’ya inatla yaklaşmak isteyince, olay MANTEL’in uçağının havada infilak etmesiyle sonuçlanmıştı. 1948 yılı UFOlarla ilgili başka önemli bir olay da ABD Hava Kuvvetleri’nde “Project Sign” adıyla resmi bir araştırmanın başlatılmasıdır. UFO’larla ilgili olayları açıklamak amacıyla başlatıldığı söylenmişse de, çok geçmeden “Project Sign” ın, ABD Hükümeti’nin UFO olaylarını(yani “Evrende Zeki Hayat” gerçeğini) ört-bas etme denemelerinden biri olduğu anlaşılmıştır. Düzmece Project Sign raporunda “incelenen UFO gözlemlerinde/  vak’alarında yeterince fiziksel kanıt bulunmaması…” gibi resmi bir yalan ile de ABD ve dünya halkı kandırılmak istenmiştir.

  “Project Sign”a rağmen UFO gözlemleri bir azalmaya uğramadan sürmüştür. ABD Hükümeti, bu ört-bas ve yalanlama projesiyle amacına ulaşamayınca, “Project Grudge” adıyla başka bir projeyi devreye sokar. ABD Hükümeti’nin apaçık gerçeklere(“plain truth”) karşı  ciddiyetten uzak ve haber alma özgürlüğünü zedeleyici bu tutumuna karşı ilk ses  getirici tepkinin Donald KEYHOE’nun söz konusu araştırma(ve belgelere dayalı) yazısında, dış uzay kökenli bu nesnelerin sadece gerçek olduğunu değil, ABD Hükümeti’nin sistemli bir şekilde, elinde bulunan fiziksel kanıt ve belgeleri gizlediğini yazıyordu.

Donald KEYHOE

1950: UFO’larla ilgili ilk kitapların yayınlanmaya başlaması. Belgesel nitelikli bu kitaplardan ilki yine D. KEYHOE’a aittir. 

1952: “Project Blue Book” un yayınlanışı. ABD Hükümeti her şeye rağmen gerçekleri ört-bas etkinliğini sürdürmeye çalışıyordu. ABD resmi çevrelerinin, UFO gerçeğine karşı söz konusu bağnaz tutumu; bu tutumu kınayıcı yazıların yanı sıra, ciddi derneklerin kurulmasına da vesile oldu. Bunların en önemlilerinden biri APRO’dur(Aerial Phenomena Research Organization- Hava Olaylarını Araştırma Organizasyonu). APRO, uzun yıllar; UFOlarla ilgili gerçeklerin halka yansıtılması konusunda uğraş vermiş değerli bir sivil toplum kuruluşudur. Bu arada 1952 yılında(Washington DC’de ve o yörede) belirgin bir “UFO olayları dalgası” kayıtlara(radar ve görsel olarak) geçmiştir.

1953: Sponsorluğunu CIA’nın yaptığı Robertson Paneli’ni bu yılda sahnede görüyoruz. ABD Hükümeti, gerçekleri saptırma gayreti içinde; UFO’larla ilgili haberlerin / gözlemlerin yanılgıdan / yanılsamadan başka bir şey olmadığını kaydederek, halkın haber alma özgürlüğünü bir kez daha resmen engellemeyi denemiştir. Adı geçen panelle ilgili olarak öne çıkan isimlerden biri Donald MENZEL olmuştur. Bu astronom(Harvard) sanki panelin sözcülüğünü yapıyordu. Resmi ağızların gerçekleri yalanlama gayretlerine karşın, UFO gerçeği de bir türlü ört-bas edilemiyordu(Evrensel Yin-Yang çekişmesinin tipik örneği ya da UFO versiyonu…). UFO gerçeğinin önde gelen “temasçıları” ndan George ADAMSKI’nin UFO sahnesine çıkışını bu yılda(1953) görüyoruz.

1955: ABD Hava Kuvvetlerine ait Project Blue Book’un bir Raporunun yayınlanması.

1956: Ufolojiyle ilgili sivil toplum örgütlerinden NICAP’ın sahne alışı (Hava Olayları Ulusal Komitesi- Washington).

1957: Yeni bir “UFO gözlemleri dalgası” nın ülkenin dört bir yanında deneyimlenmesi. Bu olaylar/gözlemler dizisinin belirgin özelliği, elektrik kesintileridir. Özellikle Levelland- Texas bölgesindeki gözlemlerde evlerde ve arabalarda elektrik kesintileri kaydedilmiştir. Resmi kaynaklar söz konusu kesintileri “elektrikli fırtına” yalanıyla geçiştirmeye çalışmışsa da, başarılı olunamamıştır. Çünkü pek çok olayda “yaprak bile oynamayacak kadar hava sakindi…”.

1964: Bu yıla damgasını vuran UFO vak’ası “Socorro” olarak Ufoloji literatüründe unutulmaz yerini almıştır. New Mexico,Socorro’da bir polis memurunun(UFO gözlem sınıflandırmasına göre) üçüncü türden yakın karşılaşmasıydı bu olay. Project Blue Book’un gerçekliğini inkar edip yalanlayamadığı bu olay en bilimsel şekilde NICAP tarafından değerlendirilmiş ve konuyla ilgilenenlerin dikkatine sunulmuştur. Bundan ayrı olarak NICAP, “The UFO Evidence” başlığı altında yaptığı yayında 750 UFO olayının bilimsel analizini halka sunmuştur.

1966: Michigan, Dexter’de yere konmuş UFO gözlemine Project Blue Book’un “bataklık gazı” tanısı koyması olayın gözlemcilerinin ve konuya yabancı olmayanların tepkisine neden olmuş ve adı geçen sözde bilimsel kuruluş halk tarafından alay edilmek talihsizliğinden kurtulamamıştır. Bu kuruluşun, güvenilirliğini iyice yitirmesinden sonra, konunun incelenmesinin bir devlet üniversitesine (University of Colorado) verilmesine karar verilmişti. Üniversitenin işi ele almasıyla “UFO yakıştırmaları listesi”ne bir yeni alt başlık eklenmiş oldu: “Ball lightning” (Phillip Klass, Aviation Week Magazine). Condon Raporuna göre UFO’lar “yıldırım topları”ndan başka bir şey değildi.

1967: Amerikan Havacılık ve Astronot Enstitüsünde UFO araştırmalarıyla ilgili bir alt komitenin oluşumu bu yıla rastlar. Wesleyan Üniversitesi’nde bir UFO kursu açılır. Devlete bağlı olmayan bir UFO Araştırma Grubu’nun kuruluşu ilk olarak bir Sovyet TV kanalından duyurulur.

1968: Bilim ve Astronot Komitesi’nin bir günlük UFO sempozyumu bu yıla rastlar. Project Blue Book’un halktan gizlediği çok net UFO olay ve gözlemlerinin NICAP tarafından su yüzüne çıkarılıp yayınlanması da 1968’e rastlar.

1969: Project Blue Book artık geçerliliğini tamamen yitirmiş bir durumda resmen kapatılır. Colorado Üniversitesi’nin kendine göre UFO incelemeleri sürmektedir. Amerika Bilim İlerletme Derneği bu yılda yaptığı yıllık uluslar arası toplantı gündemine UFO konusunu da katar. Adı geçen derneğin bu tavrına Donald MENZEL’in karşı çıkışı dikkatlerden kaçmamış ve çok tepki toplamıştır. Bu yılın, UFO konusunun tutuculuktan ve riyakârlıktan uzak, olumlu yönde aydınlatılması bakımından belki de en önemli olayı, Mutual UFO Network(MUFON)’un Walter ANDRUS tarafından kurulması.

1973: Bazı dünyalıların dış uzaydan gelenler tarafından götürülmesi konusu ilk olarak bu yılda Ufoloji literatürüne girmiş denebilir. Missisippi, Pascagoula’da iki balıkçının söz konusu götürülme(abduction) ve tekrar getirilme olaylarının ilki sayılabilir. Hepsinden önemlisi, UFO Etütleri Merkezi Prof. Dr. Allen HYNEK tarafından bu yılda kurulmuştu. Astrofizik profesörü olan A. HYNEK daha önceki yıllarda ABD Hava Kuvvetleri bilim danışmanlarındandı.

1975: Project Blue Book’un bir kısım dökümanı National Archives Kurumu aracılığıyla yayımlandı.

1978: Roswell(1947) Olayı’nın görgü tanığı ile bir röportaj yapıldı ve yayınlandı.

1979: UFO’lar konusunda daha derinlemesine ve dürüstçe araştırmalar yapılması yönünde bir fon oluşturuldu. (Richard HALL, Tom DEULEY, Bruce MACCABEE)

1983: Yukarıda kurulduğunu belirttiğimiz fon(Fund for UFO Research) tarafından desteklenen klinik psikologlar görülme(“abduction”) olaylarından sekiz tanesini derinlemesine etüt ettiler ve götürülen dünyalıların herhangi bir zihinsel rahatsızlıklarının bulunmadığı(dolayısıyla anlattıklarının/deneyimlediklerinin) doğruluğu ve otantikliği konusunda rapor düzenlediler.

1987: Ufoloji konusunda en çok satan ve çok ses getiren iki araştırmanın bu yılda yayınlandığını görüyoruz: COMMUNION, Whitley Streiber ve INTRUDERS, Budd Hopkins. Bu iki eser sayesinde, götürülme(“abduction”) ve tekrar getirilme olaylarına yönelik ilgi sanki alevlenivermişti.

1991: Bu yılda yapılan bir kamuoyu yoklamasına göre 4.000.000 kadar Amerikalı yaşamlarının bir döneminde götürülüp(“abduction”) tekrar getirilme vaka’sının süjesi durumunda olduğu anlaşılmıştır.

1992: Massachusets Teknoloji Enstitüsü’nde dört günlük uluslar arası konferansta; götürülüp(“abduction”) ve tekrar getirilme olayları, adı geçen üniversitenin psikoloji bölümü uzmanlarınca masaya yatırılmıştı.

1993: Ufoloji konusunda dev kuruluşların bir tür koalisyonu bu yıla rastlar. Konunun önde gelen kuruluşları şunlardır: MUFON, CUFOS ve Fund for UFO Research.

1995: ABD Hava Kuvvetleri’nin Roswell konusundaki itirafı bu yılda gerçekleşir. ABD Hava Kuvvetleri yetkilileri Roswell’in bir hava balonu(meteoroloji balonu) olmadığının itirafında bulunur, 50 yıla yakın bir yalanlamadan ve kandırmacadan sonra… Daha sonraki yılların en önemli denebilecek gelişmesi, Rockefeller’in sponsorluğunda yapılan bilimsel bir toplantıda UFOlar konusunun incelenmeye değer bir konu olduğunun yayınlanması olmuştur.

DİPNOTLAR

(1) Bu konuda okurlarımız şu kaynaklara da başvurabilirler: EVRENDE ZEKİ HAYAT, Ruh ve Madde Yayınları, YILDIZLARDAN GELEN TANRILAR, Sınır Ötesi Yayınları.

(2) UFO’lojide “yakın karşılaşmalar” üç kategoride incelenir: 1- Gece/gündüz uzaktan izlenen UFO, 2- Radar ve gözle izlenen UFO, 3- Yakın karşılaşmalar (kendi içinde ayrıca 3 tipe ayrılır). – Prof.Dr.Allen HYNEK, astronom ve ufolog

(3)  Barney/ Betty Hill vak’asının ayrıntılı incelenmesi konusunda dipnot 1’deki kaynaklara başvurulabilir.

(4)  Eski Sovyetlerdeki durumla ilgili ayrıntılar için bkz.  PLANET Dergisi- Ruh ve Madde Yayınları, * X Dergisi- Sirius UFO Derneği.

(*)  Ayrıntılı bilgi için bkz. www.hurriyet.com.tr  (22.12.2010)